Nieuw Unicum volgt Bestuurlijke afspraken Wet zorg en dwang          

Vanaf 1 januari 2024 gelden nieuwe afspraken voor het stappenplan dat zorgaanbieders volgen bij onvrijwillige zorg. Deze afspraken staan in de Bestuurlijke Afspraken Wet zorg en dwang (Wzd). Nieuw Unicum volgt deze Bestuurlijke Afspraken.

De afspraken zijn een eerste stap in het vereenvoudigen van de Wzd en het stappenplan. En daarmee in het verminderen van de administratielast voor medewerkers. Dat is hard nodig. Nieuw Unicum maakt zich zorgen over de regeldruk in de zorg. Met de nieuwe afspraken wordt een begin gemaakt om de regelgeving te verbeteren, maar ze gaan nog niet ver genoeg. Zie voor een nadere toelichting de brief van de VGN die door Nieuw Unicum volledig wordt ondersteund.

Wat gaat er veranderen?

De Bestuurlijke Afspraken Wzd maken het mogelijk om meer maatwerk toe te passen. Zo kunnen we, in overleg met de cliënt of diens vertegenwoordiger, bepalen op welke termijn we de onvrijwillige zorg evalueren (nooit langer dan zes maanden). En welke deskundige we conform de bestuurlijke afspraken daarbij betrekken. Daarnaast zijn afspraken gemaakt die de rechtspositie van cliënten versterken. Zoals het beter betrekken van cliënten of vertegenwoordigers bij de besluitvorming over onvrijwillige zorg. Hierbij hoort ook het informeren van cliënten over de cliëntenvertrouwenspersoon Wzd (cvp) en de mogelijkheid om een ‘second opinion’ aan te vragen.

Terug naar de bedoeling van de wet

Uitgangspunt voor Nieuw Unicum is dat de cliënten zoveel mogelijk vrijheid houden om zelf hun leven in te richten. Onze visie op onvrijwillige zorg is ‘nee, tenzij …’. Deze visie staat ook centraal in de Wet zorg en dwang. In de praktijk blijkt echter dat de uitvoering naar de letter van de wet knelt. We hopen dat de toekomstige wetswijziging hier fundamentele veranderingen in brengt. Zodat medewerkers op basis van vertrouwen en professionele richtlijnen de ruimte krijgen om professionele afwegingen te maken. Uiteraard in dialoog met cliënten en vertegenwoordigers.

Onvrijwillige zorg binnen Nieuw Unicum

De Wet zorg en dwang (Wzd) beschrijft de rechten van mensen met een verstandelijke beperking (bijvoorbeeld niet-aangeboren hersenletsel) en mensen met psychogeriatrische aandoeningen zoals dementie, die onvrijwillige zorg krijgen. Daarnaast regelt deze wet de onvrijwillige opname van deze mensen. De Wzd is er om de rechten van deze mensen te beschermen.

Het uitgangspunt van de Wzd is: géén onvrijwillige zorg, behalve wanneer het niet anders kan. De zorg voor ouderen met dementie en mensen met een beperking moet zoveel mogelijk op vrijwillige basis gebeuren. Soms kunnen mensen met dementie of een verstandelijke beperking niet (meer) zelf inschatten wat goed voor hen is. Zorgverleners en cliëntvertegenwoordigers helpen ze dan hierbij of maken keuzes voor ze.

In het stappenplan van de Wzd staan de stappen die de zorgverantwoordelijke moet zetten om te beoordelen of onvrijwillige zorg noodzakelijk is. In het stappenplan staat ook welke deskundigen de zorgverantwoordelijke daarbij moet betrekken. Hoe Nieuw Unicum omgaat met onvrijwillige zorg binnen de Wzd en met het stappenplan staat beschreven in het beleid ‘Onvrijwillige zorg binnen Nieuw Unicum’.